Mistrovství Německa v chůzi na silnici na 20km a 10km všech věkových kategorií včetně MASTERS M/W 35-90!!!, KELSTERBACH, 28.DUBNA 2024, s Horstem Kiepertem na startu 20km závodu.

Tuto neděli 28.4.24 se v německém Kelsterbachu uskuteční Mistrovství Německa v sinliční chůzi na 20km, 10km , 5km a ostatních distancí. Na startu 20km závodu se sejde v podstatě celá německá chodecká špička a v kategorii MASTERS na 20km dokonce 20 závodníků, kteří nejsou šikánováni žádným časovým limitem a vyhlášení MASTERS závodnků je dokonce v 5ti letých kategoriích M/W 35 až M/W 90!!! JAKÝ TO OBROVSKÝ ROZDÍL OPROTI NAŠIM SLAVNÝM PODĚBRADŮM, na kterých je na 20km trati účast MASTERS závodníků nežádoucí a šikanována nesmyslnými časovými limity!!!! Na startu 20km trati tak nebude chybět ani HORST KIEPERT člen SMOLA CHŮZE. Držíme palce!

TEILNEHMERLISTE / SEZNAM PŘIHLÁŠENÝCH

AUSSCHREIBUNG

Czeska sztafeta piesza Martínková-Hlaváč ledwo dotarła na igrzyska olimpijskie. Wielki Zajíček ustanowił najlepszy w historii czeski występ w kategorii U23 na 20 km – 1:24:10! Moravek pokonał 20 km w czasie 1:28:32. Znakomita Klimentová została nominowana do Pucharu Świata U20 w Limie, ustanawiając rekord życiowy na 10 km – 46:28. Franklová pokazała się także z dobrej strony w biegu na 20 km do lat 10, ustanawiając także życiowy rekord – 49:04. I dlaczego nominowany trener Piták, który miał za zadanie poprowadzić czeską sztafetę maratonu na igrzyska olimpijskie, nie pojechał na tę topową imprezę? Szkoda, że ​​nie przysłał dla siebie odpowiedniego zastępcy, może to był ten przysłowiowy drobiazg, którego zabrakło w końcówce do nominacji OH......  

WYNIKI CHODU NA 10KM MĘŻCZYŹNI

WYNIKI SCHODU NA 10KM KOBIETY

WYNIKI CHODU NA 20KM MĘŻCZYŹNI

WYNIKI SCHODU NA 20KM KOBIETY

WYNIKI SZTAFETY MIESZANEJ MARATON SCHODOWY

W ubiegły weekend w Antalyi w Turcji odbyły się pierwsze tegoroczne zawody najwyższej klasy w chodzie, Mistrzostwa Świata w Chodzeniu Zespołowym.

Turcy nie pozostawili niczego przypadkowi i w zeszłym roku wybrali się na wyjazd studyjny do Podiebrad, gdzie odbyły się Mistrzostwa Europy drużyn w marszu.

W Turcji w styczniu/lutym regularnie odbywają się wyścigi na poziomie brązowym. Do zdarzenia doszło przez wiele lat na drodze w pobliżu plaży Konyaaltı. W tym roku jednak przeniosło się na Expo i niestety na Expo odbył się także wyścig Pucharu Świata. Niestety, całkowicie na miejscu. Wystawę Expo zorganizowali Turcy w 2016 roku i od tego czasu obiekt znajdujący się poza miastem popada w ruinę. I było to widać na każdym kroku.

W sobotę, dzień przed wyścigiem głównym, Turcy postanowili przeprowadzić wyścig testowy, wzorując się na Poděbradach. Pytanie, co testowali. Pierwszą przeszkodą okazała się sama rejestracja na start. Mistrzowie szybko odkryli, że formularza rejestracyjnego TAF po prostu nie można przejść i system je odrzuca. Poza tym promocja wyścigu była zerowa i większość zainteresowanych startem po prostu zrezygnowała ze względu na problemy z rejestracją. Czesi wygrali dla opornych i po około 3 tygodniach od rozpoczęcia rejestracji system w końcu zaczął działać!

W sobotę wczesnym wieczorem na start stanęli mistrzowie wraz z młodzieżą (odbywały się także mistrzostwa Turcji w kategorii uczniów na 3 km). Na szczęście dla wszystkich Czesi ponownie dotarli na miejsce jako pierwsi, a nasza miniwyprawa przeszła przez domyśloną i wykrzyczaną anabazę, po czym turecka ochrona w końcu zrozumiała, o co chodzi, i organizatorzy pozwolili zawodnikom udać się do Svolavatelnej . Szczęśliwcy, którzy przybyli z Czech, nie mieli pojęcia, co się działo kilka minut wcześniej. Mimo to część uczestników wyścigu mastersów określała organizację wyścigu słowami „Afryka”. Okazało się, że wyścig testowy będzie specyficzny. Zegar nie był jeszcze w pełni funkcjonalny, dlatego wyścig mierzono ręcznie na nieukończonym jeszcze torze o długości 2 km. Wspólny start z dziećmi opóźniał się, ale w końcu się zaczął.

W wyścigu Masters wyraźnie zwyciężył Polak Lipiec, niestety nie znamy jego czasu, organizatorzy nie zdążyli jeszcze przetworzyć wyników. Drugie miejsce zajął dla siebie Josef Smola a po zamieszaniu, kiedy z opóźnieniem zaczęto rozdawać medale uczestnikom i zwycięzców zupełnie pominięto, on także otrzymał piękny i zasłużony medal po tureckiej przygodzie. Ostatecznie pierwotnie obiecane ogłoszenie odbyło się tylko dla młodzieży i tylko z mikrofonem, a na 12 godzin przed startem wyścigu jeszcze nie było podium. To niesamowite, czego Turcy byli w stanie dokonać w ciągu jednej nocy. Z punktu widzenia widza tor wyścigowy nie miał końca. 1 km prosto tam i kolejny kilometr z powrotem. Podczas zawodów mastersów wiatr wiał aż do chylących się palm, następnego dnia pogoda była już znacznie lepsza. Tor był prawie nieosiągalny dla widzów. Fani mogli obejrzeć około 400 m całego toru, reszta była niedostępna. Tam, gdzie nie było obiektu wyścigowego, znajdował się płot, ewentualnie ochroniarz po drugiej stronie barierki, płot i pole. Potencjalni widzowie często przyjeżdżali, zatrzymywali się na chwilę i woleli udać się na plażę, bo na odludnym terenie po prostu nie było nic.

O godzinie 7:10 tor był gotowy do rozpoczęcia pierwszego wyścigu. Albert Kukla wystartował w czeskiej koszulce w biegu juniorów na 90 km. Do wyścigu w Dudince zakwalifikował się już, potem udało mu się poprawić prawie 51 sekund, a w Turcji chciał poprawić swój rekord życiowy. W biegu wzięło udział 20 piechurów. Australijczyk Beacroft zwyciężył, ustanawiając rekord swojego kraju do lat 39 56:XNUMX. Zaledwie drugim obrońcą był Chińczyk Shi.

Mistrz Europy Weigel był przekonany, jak ogromna jest różnica między chodzeniem po Europie i po świecie. Pomimo osobistego rekordu poniżej 41 minut, zajął „aż” 10. miejsce. Albert Kukla walczył o OR w trzeciej dziesiątce na 6 km, ale wtedy nogi mu całkowicie odmówiły posłuszeństwa i spadł na finałowe 31. miejsce ze swoim drugim najlepszym czasem 43:29.. Choć sam chciał więcej, z pewnością nie zawiódł. Chociaż w Poděbradach nie osiągnął idealnego wyniku, potwierdził swój wzrost wyników i ustabilizował swój występ poniżej 44 minut. Wiele zapowiada się na przyszły rok, kiedy przejdzie do kategorii dorosłych.

W wyścigu kobiet mieliśmy 2 reprezentantki. W biegu juniorek całe pole startowe 49 zawodniczek rozeszło się ostrożnie. Tempo 4:45 utrzymało większość zawodniczek w jednym miejscu.

Dziewczyny zaczęły naprawdę kopać po 4 km. Zwyciężyła Chinka Yang (45:06) przed parą Hiszpanek. Nasz Ema Klimentová przyjechała do Limy na limit. Od startu była w drugiej dziesiątce, potrafiła zareagować na przyspieszenie wyścigu i została nagrodzona najlepsze miejsce czeskiego zawodnika na Mistrzostwach Świata i przede wszystkim ogromny rekord życiowy 46:28 i mogę zacząć pakować się do Limy. Do wyścigu na torze trzeba będzie popracować nad techniką, Ema znów dostała 2 czerwone kartki i trzeba wziąć pod uwagę ten regularny komunikat sędziów. Przede wszystkim jednak Emie należą się ogromne gratulacje za jakość wykonania, OR i dotarcie do limitu. Brawo!!!

Dobry występ dała także Alžběta Franklová. Wyścig ukończyła na 25. pozycji w nowym OR 49:04. Obie dziewczyny są znakomitą wizytówką trenerki Čermákovej. Po grzechu drużyna juniorów była jedyną, którą reprezentacja Czech była w stanie wystawić. W rywalizacji drużynowej dziewczęta zajęły 6 z 15 drużyn.

W biegu kobiet na 20 km zabrakło czeskiej flagi. Na starcie Martínkovej w sztafecie niestety nie mamy obecnie innej kobiety z odpowiednimi wynikami. Ďurdiaková jeszcze w tym roku nie wystartowała, a zeszłoroczny wynik na dystansie 20 km i tak nie kwalifikowałby jej do startu. Złoto zdobyła zwyciężczyni wyścigu Poděbrady, peruwiańska piękność Kimberly Garcia Leon (1:27:12).

Po kobietach zaczęli mężczyźni. Zwycięzcą został nie kto inny jak szwedzki wiking. Czeski numer jeden Vít Hlaváč skoncentrował swoje wysiłki na sztafecie, a Moravek i Zajíček na starcie byli o 6 lat młodsi. Obaj ruszyli de facto ramię w ramię i przez pierwsze 2,5 km poruszali się w szóstej dziesiątce z identycznymi międzyczasami. Podczas gdy Zajíček był później w stanie przyspieszyć, Morávek miał ogromne trudności i tempo było już wysokie twiędło z każdym kilometrem. Wyścigu nie spalił, 5 km nieco ponad 21 minut to dla niego codzienność, ale to nie był jego dzień. To jego zasługa, że ​​w ogóle udało mu się ukończyć wyścig. To musiały być długie kilometry na niezbyt przyjemnym torze. Moravek zakończył wyścig na 61. miejscu z czasem 1:28:32 i z pewnością zdobył bardzo cenne doświadczenie.

Króliczek brał udział w innym wyścigu. Już w trzeciej kwarcie miał lekką przewagę, którą stale zwiększał. 10 km w dokładnie 41 minut to nowy rekord życiowy. Królik następnie zwolnił, ale wydajność 1:24:10 może wytrzymać najbardziej rygorystyczne standardy. W upalny dzień spisał się znakomicie. Swoim występem poprawił zeszłoroczny najlepszy historyczny występ Czech w kategorii U23 Morávki z Espaa (1:25:33) i zajął 9. miejsce na historycznych czeskich listach przebojów. Brawo! Mimo to, podobnie jak w zeszłym roku, nad jego występem wiszą ciemne chmury. Czeska wyprawa licząca 7 zawodników miała w nominacji 2 autokary, parę Čermáková – Piták. W rzeczywistości Piták nie miał w wyprawie ani jednego podopiecznego (przypisywano mu Hlaváča), a jego nominację trudno było uzasadnić. Podobnie jak w Espao, nie było już miejsca dla Karela Ketnera, który wysłał 2 podopiecznych do Espao i Antalyi. Skandaliczne w całej sytuacji jest to, że trener Piták w ogóle nie pojechał, a jego miejsce przy stoisku z poczęstunkiem zajął junior Kukla, wychowanek beznominowanego Ketnera, który oczywiście nie jest mile widziany. Słowami klasyka w wykonaniu legendarnego Václava Postráneckiego „Chcę wymiotować”. Jak długo będziemy nominować na podstawie osobistych zasług, a nie tego, kto ma swoich ludzi na początku?

Sztafeta była nie tylko rekordem świata, ale także pierwszym prawdziwym sprawdzianem nowej dyscypliny i kwalifikacją olimpijską. Wyścig rozpoczął się godzinę po południu i wtedy na torze było naprawdę piekielnie. Pierwsze 22 drużyny awansowały bezpośrednio (5 najlepszych krajów mogło mieć 2 przedstawicieli), a pozostałe 3 sztafety z czasem są nominowane do Paryża. Większość elitarnych chodziarzy i zawodniczek stanęła w kolejce do startu sztafet. Mężczyźni rozpoczęli wyścig od odcinka o długości 12 km. Vit Hlaváč w dobrym czasie 41:36 wszedł do pierwszej dziesiątki i po 12 km oddał się Elišce Martínkovej z 36. pozycji. Martínková była na granicy swoich możliwości, zapewniły czeskiej parze awans do czołowej trzydziestki, a co za tym idzie na awans (wiele sztafet przed nimi zostało wyeliminowanych z kwalifikacji olimpijskich), ale niestety nie udało im się w granicach technicznych utrzymać tempa na poziomie 30:4/km. Za kontakt dostały 25 czerwone kartki, Eliška na 3 minuty schodziła w pole karne, a czeska sztafeta spadła na 3. miejsce. Vítek próbował, ale przy pierwszej czerwonej kartce i on zawędrował na minutę w pole karne i tym samym podał do Eliški na 40. miejscu. Jak wszystkie zawodniczki, w drugiej dziesiątce Eliška poszła nieco swobodniej, powrót do wyścigu po 37-minutowej przerwie jest dla wszystkich nie lada wyzwaniem, a dzięki bardziej pewnemu technicznie krokowi udało jej się ukończyć wyścig na 45. miejscu. W ramach kwalifikacji olimpijskich od awansu dzieliły nas 2 miejsca, a niestety na tę chwilę czeska sztafeta nie zdążyła nawet na igrzyska. Pierwsza pod linią jest para z Czech. Obaj zawodnicy walczyli z całych sił i ustanowili co najmniej nowy rekord kraju wynoszący 3:08:52.

Cały wyścig był pokazem woli, szybkiego wyścigu, a jednocześnie koniecznością wykazania się jak najlepszym technicznie. W wielu przypadkach decydująca była liczba minut spędzonych w polu karnym. Każdy, kto będzie chciał odnieść sukces w walce o paryskie medale, będzie musiał wybrać inną taktykę, niż się spodziewano. Lepiej pójść na minutę luźniej i mieć pewność techniczną, niż przesadzić i wszystko stracić. Tak było w przypadku drugiej francuskiej sztafety, brazylijska para straciła tytuł mistrzów świata i na ostatnich dwóch okrążeniach zajęła dosłownie piąte miejsce, słowacka para Úradník – Czaková z wyraźnej progresji i słynnych 12 szczebli oddała awans do pary Černý - Burzalová. I mogliśmy iść dalej.

Kanadyjska sztafeta dokonała bohaterskiego występu. Niedopasowana para Dunfee - Lundman polegała na tym, że Dunfee jechał bardzo szybko, podczas gdy Olivia, wychodząc poza poziom wymagany do igrzysk olimpijskich, dawała z siebie wszystko. Jednak zawodniczka, która rzadko schodzi poniżej 49 minut, z wielką wolą walki na ostatnich metrach wywalczyła olimpijskie marzenie.

Włoska para Fortunato – Trapletti ustanowiła nowy rekord świata z czasem 2:56:45. Zwycięstwo przyniosło im przede wszystkim doskonały technicznie występ.

Ogólna ocena zespołów spacerujących po WC jest sprzeczna z czeskim punktem widzenia. Z jednym wyjątkiem nie udało nam się zebrać drużyn. Jednak we wszystkich przypadkach musimy pozytywnie ocenić występy poszczególnych zawodników, ponieważ Morávek był w stanie ukończyć wyścig, a niewiele osób stawiało na to w środku wyścigu. Pozostali spisali się doskonale lub bardzo dobrze na granicy swoich możliwości. Nie udało im się zakwalifikować do igrzysk, co z pewnością jest rozczarowaniem zwłaszcza dla samych zawodników, patrząc na listy startowe było jasne, że postęp będzie na granicy możliwości naszych pieszych. Jest nad czym pracować, ale zespół jest młody (poza Vítkiem to już doświadczony zawodnik) i ma potencjał. Na pochwałę zasługuje zdecydowanie reprezentacja na poziomie indywidualnym.

Termin wyścigu to 5^th maja 2024 r. w Bańskiej Bystrzycy na Słowacji.

W przypadku zainteresowania prosimy o przesłanie formularza zgłoszeniowego do 3 maja do godziny 12:00. ten email: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, musisz mieć włączoną obsługę JavaScript.

Więcej informacji na stronie: www.bcfduklabb.sk

W razie pytań nie wahaj się napisać e-mail na adres Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, musisz mieć włączoną obsługę JavaScript.

Pozdrawiamy,

W niedzielę 28.4. w Nowym Mieście nad Metují odbędzie się pierwszy bieg mistrzowski dla dorosłych na dystansie 10 000 m pieszo na torze. Wyścig będzie częścią tradycyjnego wyścigu pieszego Točená desítka, poza wyścigiem MČR o pierwsze punkty ligowe w tym roku walczyć będą także piesi i kobiety.

Kryterium nominacji – ranking na Igrzyska Olimpijskie i Europejskie – skłoniło działaczy lekkoatletycznych do zorganizowania nowego wyścigu o mistrzostwo. Kwalifikacje do dużych wyścigów będą coraz trudniejsze, limity są bardzo rygorystyczne i trzeba wykorzystywać szanse, jakie daje ranking. Bieg na 10 000 m zaliczany jest do pierwszej dwudziestki, a biegi mistrzowskie pozwalają naszym elitarnym sportowcom zdobywać dodatkowe punkty za zwycięstwo. Oprócz sędziów krajowych, zawody będą oceniane także przez 3 sędziów na poziomie międzynarodowym.

To zasługa organizatorów wyścigu, na czele z Davidem Šnajdre, że zechcieli dodać do wyścigu strefę karną, która w naszym kraju praktycznie nie jest stosowana, z wyjątkiem Poděbrad i Zittau. Miejmy nadzieję, że będą przykładem dla innych organizatorów, zbudowanie pit lane nie jest trudne.

Możemy spodziewać się udziału całej czołowej czeskiej drużyny, a szczególnie w wyścigu mężczyzn, gdzie stworzyliśmy świetną rywalizację, będzie co oglądać, biorąc pod uwagę czwórkę Hlaváč – Morávek – Zajíček i, nieoczekiwanie, Gdula. Dobrze spisał się w Poděbradach, a w weekend spisał się znakomicie na dystansie półmaratonu MČR w Pardubicach, gdzie w bardzo dobrym czasie 7:1:10 zajął 20. miejsce!

Rostislav Kolář w pięknym artykule napisał coś o historii marszu na 10 000 m. Dziękujemy za jego wkład:

Mistrzowska dyscyplina marszu na 10 000 m w perspektywie historycznej – autor Rostislav Kolář:

Artykuł ten poświęcony jest pamięci m.in. niedoścignionego promotora chodu sportowego, trenera, byłego reprezentanta Pana MUDr. Petra Brandejskiego.

Środowisko piesze jednoznacznie z zadowoleniem przyjmuje włączenie mistrzostw w chodzie na 10 000 m do kalendarza zawodów. Przede wszystkim jednak należy zaznaczyć, że nie jest to do końca nowość w dyscyplinach mistrzowskich. Na dystansie 10 000 m, czyli na torze, już ponad 100 lat temu chodziarze walczyli o tytuły mistrzowskie (sic!).

Ale uporządkujmy to, bo jest to dyscyplina z bardzo burzliwą historią w dziejach lekkoatletyki, która przyniosła Czechosłowacji niezwykłe sukcesy. Krótki zarys przybliży nam wyjątkowość samego biegu na 10 000 m i z pewnością będzie inspiracją dla naszych zawodników, zwłaszcza jeśli chodzi o osiągnięte wówczas wyniki.

Odbył się nawet bieg na 10 000 m w marszu Dyscyplina olimpijska, już w 1912 roku na igrzyskach olimpijskich w Sztokholmie, gdzie Czechy reprezentował Rudolf Richter (zwyciężył Kanadyjczyk GH Goulding z czasem 46:28,4). Po I wojnie światowej, na igrzyskach olimpijskich w Antwerpii w 1920 r. w biegu na 10 000 m pieszego (oraz w biegu na 3 m) wielokrotny rekordzista Czechosłowacji Josef Šlehofer (zwycięzcą został U. Frigerio z Włoch w czasie 000:48). Bieg na 06,2 10 m marszu był kolejnym w programie Igrzysk Olimpijskich w Paryżu w 000 roku, w którym zwyciężył U. Frigerio z Włoch z czasem 1924:47. Bieg na 49 10 m marszu powraca do programu igrzysk olimpijskich po II. II wojny światowej na Igrzyskach Olimpijskich w Londynie, którą Mikaelsson ze Szwecji zdobył z rekordem olimpijskim 000:45. Ostatni raz bieg na 13,2 10 m odbył się na igrzyskach olimpijskich w Helsinkach w 000 r., gdzie Szwed Mikaelsson obronił swoje zwycięstwo, uzyskując rekord olimpijski 1952:45. Czechosłowak Josef Doležal w splicie był piąty z czasem 02,8:47 (do finału nie dostał się z powodu kontuzji, ale jednocześnie zdobył na tych zawodach srebrny medal w biegu na 06,2 km marszu).

Jeśli chodzi Mistrzostwa Europyw programie biegu na 10 000 m pieszego znajdował się w 1950 r. w Brukseli i w 1954 r. w Bernie, gdzie nasz reprezentant, rekordzista świata Josef Doležal, zwyciężył z czasem 45:01,8, wyprzedzając o ponad trzy czwarte minuty A. Jegorowa z ZSRR.

Największym wydarzeniem w samej powojennej Czechosłowacji, jeśli chodzi o bieg na 10 000 m marszu, był pamiętny mecz mistrza sportu Václava Balšána ze Szwedem Wernerem Hardmem, który odbył się 24 października 10 r. na Praskim Strahovie w przed ponad 1945 20 ludzi. widzowie. Tego dnia czechosłowacki zawodnik wyzwał na pojedynek rekordzistę świata Hardma i po dramatycznym pojedynku ustanowił nowy rekord świata z czasem 42:31,0, który jednak nie został uznany przez Międzynarodową Federację Chodzenia za rekord świata ze względu na dodatkowe wątpliwości.

Można zatem stwierdzić, że bieg na 10 000 m przeszedł do historii Republiki Czeskiej, czy też czechosłowackiej lekkoatletyki, napisana złotymi literami. A teraz możemy skupić się na Mistrzostwach Republiki w samej tej dyscyplinie.

Pierwsze Mistrzostwa Republiki Czechosłowackiej w biegu na 10 000 m odbyło się już 104 lata temu, czyli w 1920 roku (25 lipca), na stadionie Letná w Pradze, który był także miejscem rozgrywania mistrzostw w kolejnych latach. Zwycięzcą został Josef Šlehofer z AC Praha 7 z czasem 1890:52, drugi był Jan Plichta z SK Slavia Praga (57,6:53), a trzeci František Štětina z AC Sparta Praga (58,8:55). W 32 r. J. Šlehofer obronił mistrzostwo w czasie 1921:51, wygrywając do 23 r. (1924:49). Po kilkuletniej przerwie bieg na 05,6 10 m marszu powraca do programu Mistrzostw Czech. Republiki w 000 r., kiedy to wspomniany wyżej Václav Balšán z AC Praha 1932 zwyciężył z czasem 1890:49. W następnym roku obronił tytuł mistrzowski z czasem 01:47. Mistrzostwa Czech marsz republiki na 32,2 10 m trwał do 000 r., kiedy to Jaroslav Štork-Žofka z AC Sparta Praga zwyciężył na Strahovie (w tym 1938. miejsce w marszu na 4 km na Igrzyskach Olimpijskich w Berlinie w 50 r.) z czasem 1936:48. Warto wspomnieć rok 18,4, kiedy to odbyły się dwa Mistrzostwa, po pierwsze Mistrzostwa ČAU na Strahovie w Pradze i po drugie Mistrzostwa Federacji Pieszej w Karlínie, także w Pradze. Do tego czasu miejscem wyścigu była praska Letná.

W okresie Protektoratu piesi rywalizowali w marszu na 10 000 m w ramach Mistrzostw Czech i Moraw w Pradze na Strahovie. Najwięcej tytułów na tym dystansie zdobył w tym czasie Václav Balšán w koszulkach AC Sparta Praha, SK Sparta Michle i SK Jawa (5 razy, z najlepszym czasem 43:57,6), 1 raz zwyciężył Otakar Buhl z SK Slavia Praga.

Mistrzostwa Czech Marsz Republiki na 10 000 m odbył się później po wyzwoleniu ojczyzny w 1945 r., a jego zwycięzcą ponownie został Václav Balšán z czasem 43:36. Tytułu broni także w roku następnym. W 1947 roku zamiast Strahova stadionem Na Mrázovce w Pradze odbyły się mistrzostwa, a mistrzem został Jaroslav Oliva z Železáren Kladno z czasem 47:26,2. W 1948 roku tytuł mistrzowski na Strahovie wrócił w ręce Václava Balšána z Sokol Jawa Praga z czasem 47:22,5, którego obronił także rok później (44:42,4).

W 1950 roku Jindřich Malý z ATK wygrywa z czasem 49,44,6. W następnym roku miejscem wyścigu będzie Brno, a zwycięzcą po raz pierwszy zostaną najskuteczniejsze Czechy, czyli czeski pieszy, wspomniany już Josef Doležal z czasem 46:02,2. Tytułu bronił do 1954 roku, kiedy to (jak widać tylko chwilowo) zamyka się historia tej mistrzowskiej dyscypliny. Kolejne dwa lata (1952 i 1953) odbywały się na Strahovie, a w 1954 roku piesi po raz ostatni wzięli udział w Mistrzostwach Czech. republiki w biegu na 10 000 m w Vítkovicach (zwycięzca J. Doležala uzyskał czas 45:55,4, srebro wywalczył legendarny Václav Balšán, mający wówczas już 40 lat).

Nowoczesna (czyli XXI w.) historia tej mistrzowskiej dyscypliny w kategorii dorosłych zaczyna się pisać w bieżącym roku, a uczestnikom mistrzostw Rzeczypospolitej w chodzie na 21 10 m, które odbędą się 000 kwietnia 28 r. w Nowym Mieście nad Metují, aby z sukcesem kontynuować osiągnięcia swoich poprzedników.

Petr Brandejský Cup 2024 - tabela po 1. wyścigu

Biegi na 3 km i 5 km w WA Walking Golden Meet Chodzenie pod pachami Rok 2024 był także konkursem otwarcia XNUMX. edycji Memoriału Petra Brandejskiego. Po zeszłorocznym, premierowym roku, zarezerwowanym wyłącznie dla weteranów, w tym roku rywalizują wszystkie kategorie, a już pierwszy pomiar siły przyniósł ciekawe rezultaty. Czołowe miejsca w obu kategoriach w pierwszym wyścigu nadal zajmują zawodnicy zagraniczni.

Poniżej tabela pucharowa po pierwszym wyścigu w Poděbradach. Drugi wyścig z tej serii już się odbywa 1.5.2024 - Děčín-Hřensko-Děčín DHD w marszu 10 km po ścieżce (Propozycja poniżej w formacie .pdf).  

Stand des Brandejský Pokalwettbewerbes nach erstem Wettkampf Poděbrady Walking, Liegt unten, wie folgt vor. Zweite Bewerb der Serie findet schon am 1.5.2024 - Děčín-Hřensko-Děčín DHD 10 km Bahngehen  (Ausschreibung wie folgt w formacie .pdf) statt.

PROPOZYCJA DHD .pdf / AUSSCHREIBUNG DHD .pdf 

Przetwarzanie tabeli / Auswerten: František Párys // System punktacji / Punktsystem: Udo Schaeffer - www.geherpokal.de  

Petr Brandejský Cup 2024 - tabela po 1. wyścigu w Poděbradach

Na drużynowe WC Walking pojedzie młoda, siedmioosobowa drużyna oraz trener, który nie ma w nominacji ani jednego klienta!!! Światowa rzadkość!!!

XI edycja – 11 października 19 r., Stadion AC PRAGUE 2024, PRAGA 1890 – LIBEŇ